Nooit te oud om te leren computeren? Inderdaad! Het bewijs werd weer geleverd op 4 juni jl. toen twintig senioren in de bibliotheek in Overvecht een certificaat (en een roos) ontvingen ter afsluiting van de cursus digitale vaardigheden. De cursus is onderdeel van het project Ouderen in de Wijk. Het project is onder meer bedoeld om ouderen meer digitaal vaardig te laten worden. De cursussen worden door Digiwijs 3.0 in de bibliotheek gegeven. En zijn ondersteund door stagiaires van het ROC. Sylvia Volkert van de Bibliotheek Utrecht: “Zo krijg je ook een wisselwerking tussen jong en oud. De openbare bibliotheek is er voor iedereen. Ook voor ouderen.”
Lisandro Susanna is docent computercursus voor Digiwijs 3.0. Hij drukt de ouderen op het hart: ‘Soms gaan wij te snel. Jullie moeten dit vertellen want als wij het niet weten dan kunnen wij het ook niet aanpassen. Blijf nieuwsgierig en blijf proberen!’
In de regen op de scootmobiel
Bij de certificaatuitreiking tonen de ouderen hun dankbaarheid voor de hulp die ze hebben gekregen bij de computercursus, van de docenten, de vrijwilligers, de stagiaires. Voor de heer van Meekren was de computercursus een uitdaging. ‘Ik ben een beginneling. Voor mij is het allemaal wat vreemd. Maar met hulp van de heren, heb ik wat opgestoken. Maar ik ben er nog niet.’ Hij wil in september dan ook verder met de tabletcursus.
Een andere mevrouw herinnert zich de begin van de cursus: ‘Ik dacht: ik leer het nooit. Soms vergeet je dingen immers. Mijn dochter zei: “Ik had nooit gedacht dat je dit nog kon leren”. Ik wil nu ook verder.’ Mevrouw Debipersad: ‘Het ging niet altijd zoals het moest, maar dankzij de stagiaires ben ik verder gekomen. Je bent nooit te oud om te leren. Samen komen we eruit!’ Joop: ‘Ik kon helemaal niets. Iemand anders deed altijd mijn computer. Hij deed het niet meer. Dus ik moest het zelf doen. Ik begon met heel veel twijfel aan de cursus. Ik ben blij dat ik nu zelf kan bankieren.’ Mevrouw Erseline complimenteert Lisandro: ‘Zelfs met regen en op mijn scootmobiel, ik kwam naar les omdat jij les gaf. Dat vond ik erg leuk. Ik stelde veel vragen, maar dat weet je. De vooruitgang spatte ervan af!’
Terug naar de schoolbank
Niet bij iedereen verliep het leerproces makkelijk. Mevrouw Van Paasen is 82 jaar. Ze gaf zich op voor de computercursus omdat het belangrijk is, vertelt ze. ‘Mijn familie kan mij anders niet bereiken. Iedereen is op internet. Ik heb moeite gehad met wachtwoorden. E-mails sturen vond ik het leukste, maar als ik thuis was, wist ik niets meer. Daar werd ik opstandig van.’
Freek is een veteraan van Nieuw-Guinea, die tot zijn 69ste jaar de avondvierdaagse liep: ‘Ik vond een foldertje in mijn bus over deze cursus. Toen heb ik gebeld. Je moet met het ziekenhuis een afspraak kunnen maken. En dat gaat vaak via internet. Dat is de toekomst; afspraken online. Je leert steeds bij, maar je moet thuis wel blijven oefenen met het boekie erbij. Je moet weer naar de schoolbanken terug eigenlijk.’
(bewerkt artikel van Mira Media)
